Z pamiętnika pewnego księdza...

Czekałem na zdjęcia od Jerika, żeby dokończyć ostatnią historię. Bez nich ciężko byłoby sobie wyobrazić, co się stało.
Otóż po okrzyku jakiegoś Włocha: "Attenzione!", odwróciłem się i zobaczyłem spadające z nieba COŚ WIELKIEGO.
Runęło na srebrną corsę, odbiło się i uderzając białego matiza wylądowało na środku ulicy.
Przez moment stałem ogłupiały próbując domyslić się co się stało.
Po chwili zobaczyłem metalowe szczątki jakiejś konstrukcji a na sznurku wiszące sobie spokojnie... moje niebieskie bokserki w białe kropki!
Od razu zrozumiałem, że nasza suszarka jakimś cudem spadła z dachu.
Lokalny powiew trąby powietrznej - tak to się chyba nazywa...
Ważąca ponad 100 kg stalowa konstrukcja (wg Julka conajmniej 120 kg) wzniosła się na wysokość 3 m, przeleciała nad dachem pralni i runęła na ulicę.
Opatrzność czuwała, że nikt akurat nie przechodził, ani nie przejeżdżał...
Zebraliśmy ciuchy, chwyciliśmy suszarkę (6 osób z dużym trudem) i zabraliśmy ją na nasz parking.
Policja, szacowanie strat, ubezpieczenie - tym już zajął się Rektor...
A bohaterowie początku tej opowieści?
Szymon nie zdążył wybiec na zewnątrz, bo w drzwiach krzyknąłem, żeby zawiadomił Rektora, Jerik (studiujący media i komunikację społeczną) zdążył zabrać aparat i sporządził fachową dokumentację strat (oraz kilka ciekawych obrazków do kroniki Domu).
Artur z żalem zauważył, że bluza od jego "ulubionej pidżamki" ma fatalną dziurę na rękawie, nie zdążył jednak się zbyt długo martwić, bo chwyciłem wielkie nożyczki i ma teraz pidżamę z krótkim rękawkiem.
Ja - do teraz nie mogę wyjść z podziwu nad siłą "lokalnego podmuchu trąby powietrznej" i nad Opieką Opatrzności - brak ofiar i rannych, tylko 2 auta uszkodzone - niesamowite!
Z okna Jerika wyglądało to tak:

Suszarka przeszła do historii, a taka ładna była!
W dodatku bardzo pojemna- mieściła tak dużo pidżamek, skarpetek, bokserek, oj żal!
Dobrze, że dane mi było ją poznać.

Suszarka?? No tak... Ale ważniejsze jest ludzkie życie. To, że nikomu nic się nie stało jest najważniejsze.
A chyba Artur może spać w takiej "letniej" piżamce ;P. W końcu zima się kończy, idzie lato, czas zrzucić długie rękawy :-).

Z modlitwą - MeG z http://medytacja.blog.onet.pl

Jednym słowem szczęście w nieszczęściu...

Widze bokserki! Widze bokserki! :P

O jaaaa... To musiało byc niecodzienne zjawisko, tzn... bokserki w kropki i ta cała męska reszta (: Chciałabym to zobaczyć, hehehehehe.
A tak nawiasem - ta suszarka musiała miec duży zasięg, skoro najpierw znalazła się na tej corsie, a apotem na matizie. Łaaaał...

Ludzie, co wy robita w tym Rzymie :P:P

hahaha, no to niezła akcja :D A gdzie te bokserki? :) heh :) No ładnie... :)