Z pamiętnika pewnego księdza...

Mam tylko chwile, ale pozdrawiam z Baltimore.
Jestem tu na zaproszenie Michela, ktory spedza swoje wakacje na jednej z parafii.
Musze konczyc, bo tylko na chwlie wpadlismy do jego siostry.

Proboszcz jest kuleczkowatym, misiowatym, niskim facetem o wloskich korzeniach. Swietnie wyksztalcony, oczytany i bardzo sympatyczny. Kazda kwestie wyjasni spokojnie i wyczerpujaco. Niezwykle skrupulatny i zaplanowany, punktualny i zorganizowany. Cieply w stosunku do parafian. Bardzo powaznie traktuje swoja misje. Spowiednik wielu ksiezy i zakonnikow, ktory przyjezdzaja do niego z roznych parafii.
Sprawia wrazenie doswiadczonego, mimo ze ma dopiero 14 lat kaplanstwa.
Uwielbia wszystko, co wloskie: potrawy, kawe, sztuke. Niestety, nie zna wlsoskiego na tyle, zeby byc swobodnym Jak sam mowi, przygotowanie kazania po wlosku zabiera mu "zbyt duzo czasu", wiec raczej Father R. (z Kuby) goscinnie celebruje raz na 2 tygodnie dla mniejszosci wlosiackojezycznej (w czasie wakacji ja to robie).
Notka z Muzeum Sztuki Nowoczesnej istnieje tylko w moim kompie. Moze uda mi sie go w koncu czasem podlaczyc. Tymczasem korzystam z goscinnosci Fathera G., ktory pojechal zlozyc siostrze urodzinowe zyczenia. Nie do wiary, ale jego 7 siostr i mama maja urodziny w lipcu. On sam zreszta tez. Ale o nim wiecej nastepnym razem...

Gdzie w NYC sa bezprzewodowe hot-spoty, zeby usiasc z laptopem i miec nieograniczony, szybki dostep do netu?

Przerwa spowodowana byla brakiem dostepu do neta. Na parafii siec jest w biurze, ale po tygodniu wyczerpalem caly 10 godzinny zapas miesieczny i skonczyly sie dobre czasy.
Teraz korzystam z tego, ze jestem w kafejce na Manhatanie i za drobna oplata mam szybkie lacze.
Tak duzo sie przez te poltora tygodnia wydarzylo, ze nie wiem od czego zaczac...
Bylem w ZOO na Bronxie. Bez przesady - najlepsze ZOO na swiecie. Dotarlem tez w koncu na plaze.
Poza tym, zwiedzam NYC, pomagam w parafii i ucze sie angielskiego: czyli Im Westen Nichts Neues...
Nie mam czasu na pisanie, bo zostalo mi 8 minut a jeszcze wiadomosci chce poczytac.
A jeszcze proboszcz wrocil z Fatimy bardzo zadowolony.
Moze w koncu uda mi sie opisac troche zycie Bronxowskiej parafii...
Moze...
No i Mitchel sie odezwal z Baltimore. Spedza tam wakacje, a to niedaleko od NYC, wiec pewnie uda nam sie spotkac...

Idzie do nas fala goraczki znad kontynentu. Wlasciwie cale Stany pograzone w upalach. Klimatyzatory sprzedaja sie, jak parasole w Londynie w listopadzie (mam nadzieje, ze Artura i Szymona nie zalewa Brytyjski deszcz).
Bylem wczoraj na 3-godzinnej procesji z okazji 100-lecia parafii MB z gory Karmel. Czulem sie jak w Italii - wiekszosc uczestnikow to amerykanskie Wlosiaki.
A w czwartek pojechalem na Manhatan i obejrzalem "I'm Your Man", ktory z czystym sercem moge polecic wszystkim milosnikom Cohena. Oczywiscie Metro jezdzilo, jak zwariowane (czyt. spontanicznie), wiec nie zdarzylem na seans o 13.00 (zwanej tutaj: 1pm). Kupilem bilet na 15.30 (zwana tutaj: 3.30 pm) i musialem szybko zdecydowac, co zrobie z tymi pieknymi 150 minutami. Wybralem Hudson River Park (byl najblizej) i moglem powylegiwac sie na lawce z widokiem na drapacze chmur i Statue Wolnosci na odleglym, drugim planie.
Za chwile na zywo ladowanie Discovery, wiec spadam...

Father G. ma dzisiaj urodziny, ale impreza nie jest przewidziana.
Ja mam moj dzien "off", wiec wybywam za chwile w kierunku Manhatanu.
We wczorajszym Meczu Gwiazd WNBA w pierwszej piatce zespolu East wystapila Malgorzata (zwana tutaj Margo) Dydek. Bylem bardzo dumny, tym bardziej ze dziewczyny z East po raz pierwszy w historii zwyciezyly...
Niestety, nie widzialem tego w Madison Square Garden, bo bilety byly poza moim finansowym zasiegiem.
A jeszcze Heidi Klum ma tutaj swoj show w TV i mowi zupelnie bez niemieckiego akcentu (a moze tak mi sie tylko wydaje)...
Dostalem od parafianek odbiornik radiowy (jakis specjalny), zeby sluchac wloskiego Radio Maria. Podobno nadaja w miare obiektywne wiadomosci w porownaniu z cala ta "medialna papka serwowana przez wielkie koncerny manipulacji informacyjnej na uslugach rzadow i korporacji". Brzmi to jak spiskowa teoria dziejow. Nie do konca jestem przekonany o "wylacznosci na obiektywizm" wloskiego Padre Livio (zalozyciela stacji), ale moze powinienem wiecej go posluchac...

Bylem na bezplatnym przedpremierowym pokazie filmu "Credo", ktory od dzis jest w sprzedazy.
Dokument o JP2. Niezly. Nie ma komentarza, tylko slowa papieza i obrazy z jego pontyfikatu i pozegnania. Wszystko na tle muzyki w mistrzowskim wykonaniu Andrea Bocelli.
Pojechalem w tym celu az na Broadway, bo film byl puszczany w kosciele sw. Malachiasza. Ten kosciol prowadzi szeroko rozwiniete duszpasterstwo aktorow i pracownikow teatrow. Poznalem przy okazji jakas mloda aktorke, ktora troche byla zaskoczona faktem, ze jej nie rozpoznaje. Co to ja mam znac wszytstkie gwiazdki Broadwayowskich musicali?
W kazdym razie wymienilismy e-maile. Moze sie to przydac, gdy ona juz bedzie Julia Roberts i zagra w "Dziejach Apostolskich" Mela Gibsona i zalatwi mi wejsciowke na premiere w Rzymie...

Dwie przemile parafianki obiecaly zabrac mnie dzisiaj na plaze, ale mam dyzur, wiec moze innym razem...

Podobno w NYC jest ponad 160 stacji radiowych - niewiarygodne...

Szef (czyli proboszcz) wyjechal z 25 pielgrzymami do Fatimy, jestesmy wiec zdani na wlasne sily, albo raczej na Fathera G., ktory jest wikarym.
Mam dzisiaj dyzur na parafii, wiec nigdzie nie wychodze. Siedze i ogladam TV (Niania, Pelna Chata, Bill Cosby i inne klasyki).
Powinienem popracowac z ksiazka do angielskiego, pomyslec o wyborze przedmiotow wczytujac sie w przewodnik po przyszlym roku akademickim albo zaczac przygotowywac kazanie na niedziele, bo mam Msze po wlosku.
Ale tego nie robie...
Coz, wakacje sa...

Mialem jeszcze wspomniec o wybuchu. Za kazdym razem, kiedy na Manhatanie slychac BUM i widac dym, ludzie sa przerazeni. Tym razem zawalila sie kamienica gdzie s przy 68 ulicy (czy 56, a moze 84 nie jestem pewien). Wybuch gazu spowodowal lekarz, wlasciciel budynku (wartego 5 mln dol.), chcac popelnic samobojstwo. Otoz byl w trakcie rozwodu z zona, ktora zazadala polowy majatku, tj. ok. 4,5 mln. Nie ma informacji, czy proba samobojstwa byla zwiazana z zawodem milosnym, czy raczej finansowym...

"I slubuje Ci milosc, wiernosc i uczciwosc malzenska oraz ze Cie nie opuszcze az do smierci..." a na wypadek, gdybym Cie opuscila zabiore Ci polowe majatku, a Ty wysadzisz w powietrze siebie, kilka osob i chalupe na Manhatanie...

Malo brakowalo, a usmiercilbym padre Pio, znaczy Maurizio. Dostalem wiadomosc, ze zginal w wypadku samochodowym przebywajac w Stanach.
Smutno mi sie zrobilo, pomodlilem sie polecajac go Panu.
Zadzwonilem do sekretariatu, ale Carlo juz zakonczyl prace. Postanowilem zapytac Przemka (oczywiscie via e-mail). Zanim jednak to zrobilem przeczytalem jeszcze raz uwaznie wiadomosc i okazalo sie, ze zginal brat Maurizia.
Jaki ja jestem roztrzepany...

Bylem wczoraj po meczu w Little Italy na Manhatanie. Niezla faza. Wyobrazam sobie, co sie dzialo w Rzymie...

A w typowaniach mundialowych gazeta.pl skonczylem na 463 miejscu. Niezle chyba, skoro startowalo 20 tys. osob...
Ale karnych w finale nie przewidzialem...

Parafia jest mala i przyjemna.
Proboszcz ma wlosko brzmiace nazwisko (i pochodzenie),
wikary urodzil sie w Nigerii a kapelan domow spokojnej strosci, ktorych na terenie parafii jest ok. 7, przyjechal ze Sri Lanki (ma dlugie, krecone, czarne wlosy, 58 lat, wasy i wielki, trojwymiarowy medalion na szyi).
Do tego polski student Biblicum.
Niezla mieszanka.
I to wszystko w samym srodku Bronxu...

Jestem w sercu NYC.
Bronx wyglada, jak w filmach - wieczna impreza: murzyni graja w kosza, latynosi spiewaja, wszyscy tancza. Do tego ciagla muzyka z glosnikow samochodowych, wycie syren strazy pozarnej (chlopaki z 58) i gorace lato.
Mam problemy z dostepem do sieci. Nie chce przeszkadzac pani z biura, wiec tylko czasem tu zajrze.
Tymczasem postaram sie robic notatki na biezaco.
To pierwsza z nich:
"Po czym poznac, ze jestes w Stanach?
Gazeta codzienna ma 160 stron, 41 poswieca na sport, z czego 13 na koszykowke, 10 na golf, 10 na baseball i tylko POL STRONY na Mundial."

Rodzice szczęśliwie dotarli do domu.
Chyba im się podobało Wieczne Miasto.
Ja za 5 godzin będę w drodze do innego miasta, które też zasługuje na jakiś tytuł.
New York, here I come...
Według planu o 8.50 pm czasu lokalnego powinienem "touch the ground at JFK" (kto wie, skąd ten cytat? W oryginale dzień jest grudniowy, zimny i mokry, u mnie czerwcowy, gorący i suchy - cóż za przedziwna analogia hehe).
Z planami to jednak różnie bywa. Jak sobie przypomnę ubiegłoroczne latanie i spanie na terminalach... Mam nadzieję, że tym razem podróż zajmie mi mniej niż 2 doby.
Nie cierpię pakowania. Zacząłem wczoraj wieczorem. Teraz wszystkie rzeczy leżą poskładane na każdym możliwym miejscu w pokoju i czekają na załadowanie do walizki. Muszę się zmobilizować i zakończyć tę farsę zwaną Reisefieber...

Audiencja i odlot.

Wyjątkowo niewiele dziś zwiedzaliśmy.
Najpierw wstałem baaaardzo wcześnie i stanąłem w kolejce do Muzeów Watykańskich. Reszta ekipy doszła tuż przed otwarciem i był Apollo, Grupa Laecoona (czy jak się go pisze), Sobieski pod Wiedniem, Rafael, Kaplica Sykstyńska i te sprawy. W sumie pierwszy raz tam byłem...
Po Aniele Pańskim na Placu i obiedzie (i sjeście oczywiście) wybraliśmy się na niedzielny spacerek przez Piazza del Polpolo do Villa Borghese. I tu hitem były czterokołowe, dwuosobowe rowery (zwane przez Włosiaków rikszami) z napędem akumulatorowo-siłowym. Zjeździliśmy na trzech takich pojazdach cały park.
Wieczorem - niente zwiedzania: niedzielny meczyk. Okazało się, że Portugalia-Holandia to niezły hicior. Jakaż dramaturgia...
Mogę się tylko domyslać, co się działo w Colleggio Portoghese.
Tobias pewnie świętuje z kolegami tańcząc na Campo di Fiori...
A co się będzie działo w Rzymie, jak Włosiaki po pokonaniu Australii znajdą się w ćwierćfinale...
Jutro Katakumby (i milion innych rzeczy).

Ciągle jestem trochę jakby obok Mundialu.
Nie oglądam meczy/meczów.
Jedynie śledzę wyniki.
Jutro wywieśmy flagi... Ekwadoru.