Z pamiętnika pewnego księdza...

Od niedzieli zamieszkamy wraz z Arturem w wynajętym pokoiku. Pani Letizia - właścicielka mieszkania - jest bardzo miła. Dzisiaj ją poznałem. Ma agorafobię (nie wychodzi prawie wcale poza mieszkanie, najwyżej do ogródka pod blokiem). Ma też 13-letniego pieska, który ma popsute zęby i 17-letniego kota, który jest bardzo gruby. Signora L. powiedziała, że uwielbia prać, prasować i zmywać naczynia, więc do tych czynności nie mamy się zabierać. Każdego poranka, kiedy wyjedziemy na Mszę do Sióstr, ona przyjdzie posprzątać pokój, zabrać do prania wczorajsze ubrania, a potem pozmywa po wczorajszej kolacji. Fajnie. Poza tym, mówi po włosku! Stara się mówić wyraźnie, uwielbia rozmawiać i na wyraźną prośbę może podczas rozmowy korygować błędy.
Jutro zakończenie 1 poziomu kursu.

P.S. Dziś kupiłem po włosku "Małego Księcia"...
Poczytam sobie trochę... Chyba każdy ma swoje ulubione miejsca w tym utworze... Ja lubię oswajanie wilka...

Hej, też bym chciała, żeby mi ktoś sprzątał, prał, prasował i zmywał naczynia. Ja może jestem dziwna ale... nie przepadam za Małym Księciem. Chyba dlatego, że wszyscy tak go lubią. Ostatnio nawet na dniach skupienia konferencje zamiast na fragmencie Pisma Świętego opierały się właśnie na Małym Księciu.

Ja też lubie najbardziej oswajanie wilka :) A małego księcia czytam co jakiś czas... :) Pozdrawiam i życzę miłego pobyty w Rzymie :)

A ja lubie gdy Maly Książę oswajał LISA ;]

pozdro dla ksiedza :)

pozdrawiam gorąco!

Ale Mały Książe oswajał lisa!

zapraszam cie tez kolego na mojego, jakby nie patrzec narcystycznego bloga: przyjaciolkarodziny.blog.onet.pl

Ale fajnie. Można powiedzieć, że wyoutsourcingowałeś sprzątanie. Chyba też tak uczynię bo prasowanie koszul i odkurzanie zaczyna nas przerastać.