Z pamiętnika pewnego księdza...

"Wszystkie dzieci rodzą się śpiewając Imię Boga" - to z piosenki Shinead O'Connor.

Albo:
"The first time ever I saw your face
I thought the sun rose in your eyes
And the moon and stars were the gifts you gave
To the dark and the empty skies..."
Przecież tak pewnie myśli Bóg, widząc niemowlę...

Niby zwyczajna, codzienna sprawa - ktoś się rodzi - a jednak, to nie takie proste. Cudów nie da się zrozumieć. Można się do nich "przyzwyczaić" i ich nie zauważać, ale czy warto?

Niebo nad Rzymem błękitne, mamy z wózkami wychodzą na spacery, ale dzieci rodzą się na całym świecie.
Dobra wiadomość od zaprzyjaźnionej rodziny z Polski: "Urodził się nam syn".
Takie wieści mogę dostawać codziennie...

Nie pytałem o zgodę na publikację tej fotki, ale chyba warto zobaczyć, jak mały puszcza "oczko"...

"Przychodząc na świat, płaczemy, inni się śmieją.
Umierając, śmiejemy się, niech płaczą inni."

Voltaire

Narodziny człowieka to zawsze coś niesamowitego i ponadżyciowego..do tego nie da się przyzwyczaić, to cud, który się na zawsze zapamiętuję.....a oczko ślicznie puszcza...Mojego Przyjaciela kuzynki córeczka, w dwa tygodnie po narodzeniu..na słowa:"Gwiazdeczko, amen"..składała rączki jak do modlitwy..czyżby przypadek?Ale czy w życiu chrześcijanina są przypadki?

a cudów wokół mnóstwo